மேலும் தகவல் ― தமிழ்

Erythema multiforme (EM) என்பது நோயெதிர்ப்பு எதிர்வினைகளின் காரணமாக தோலில் மாறும் சளி சவுண்கள் மற்றும் தனித்துவமான இலக்கு (target) போன்ற புள்ளிகள் தோன்றும் நிலை. வைரஸ் தொற்றுகள், குறிப்பாக ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரஸ் (HSV) அல்லது சில மருந்துகளால் தூண்டப்படலாம்; பல சூழல்களில் காரணம் தெரியவில்லை. கடுமையான EM‑இன் சிகிச்சை ஸ்டீராய்டுகள் அல்லது ஆன்டிஹிஸ்டமின்கள் கொண்ட கிரீம்களைப் பயன்படுத்தி அறிகுறிகளை எளிதாகக் குறைப்பதில் கவனம் செலுத்துகிறது. ஒவ்வொரு நோயாளிக்கும் ஏற்றவாறு மாறும் EM‑ஐ நிர்வகிப்பது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். ஆரம்ப அணுகுமுறைகள் வாய்வழி மற்றும் மேற்பரப்பு (topical) சிகிச்சைகளை உள்ளடக்கியது. கார்டிகோஸ்டீராய்டுகள் மற்றும் வைரஸ் தடுப்பு மருந்துகள் இதில் அடங்கும். மேற்பரப்பு சிகிச்சையில் வலுவான ஸ்டீராய்டு கிரீம்கள் மற்றும் பாதிக்கப்பட்ட சளி சவுண்களுக்கு தீர்வுகள் உள்ளன. ஆன்டிவைரல் மருந்துகளுக்கு பதிலளிக்காத நோயாளிகளுக்கு, நோயெதிர்ப்பு‑அடக்குமுறை மருந்துகள், நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகள், ஆன்டெல்மிண்டிக்ஸ் மற்றும் ஆன்டிமலேரியல்கள் ஆகியவை வரிசைமுறை விலக்குகளில் அடங்கும்.
Erythema multiforme (EM) is an immune-mediated condition that classically presents with discrete targetoid lesions and can involve both mucosal and cutaneous sites. While EM is typically preceded by viral infections, most notably herpes simplex virus (HSV), and certain medications, a large portion of cases are due to an unidentifiable cause. Treatment for acute EM is focused on relieving symptoms with topical steroids or antihistamines. Treatment for recurrent EM is most successful when tailored to individual patients. First line treatment for recurrent EM includes both systemic and topical therapies. Systemic therapies include corticosteroid therapy and antiviral prophylaxis. Topical therapies include high-potency corticosteroids, and antiseptic or anesthetic solutions for mucosal involvement. Second-line therapies for patients who do not respond to antiviral medications include immunosuppressive agents, antibiotics, anthelmintics, and antimalarials

பல சந்தர்ப்பங்களில், லேசான erythema multiforme முதல் 2‑4 வாரங்களில் தானாகவே போய் விடும். Stevens‑Johnson(ஸ்டீவன்ஸ்-ஜான்சன்) நோய்க்குறி, சளி சுவாசக் கோளாறுகளை பாதிக்கும் ஒரு கடுமையான நிலை, 6 வாரங்கள் வரை நீடிக்கும். ஸ்டெராய்டுகள் பொதுவாக லேசான நிகழ்வுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்படுவதில்லை. கடுமையான erythema multiforme‑க்கு ஸ்டெராய்டுகள் பயன்பட வேண்டுமா என்பது நிச்சயமற்றது; ஏனெனில் இந்த சிகிச்சையால் எந்த குழப்பங்களும் பயனடைவார்கள் என்பதை குறிக்கும் சீரான ஆய்வுகளில் இருந்து தெளிவான கண்டுபிடிப்புகள் எதுவும் இல்லை.
In most cases, mild erythema multiforme is self-limited and resolves in 2 to 4 weeks. Stevens-Johnson syndrome is a serious disease that involves the mucous membranes and lasts up to 6 weeks. There is no indication for using steroids for the mild form. Use of steroids for erythema multiforme major is debatable because no randomized studies clearly indicate which children will benefit from this treatment.

தோல் புண்கள் இல்லாமல், TMP/SMX வாய்வழி எடுத்துக்கொள்வதால் ஏற்படும் erythema multiforme (EM) என்பது ஒரு வகை அல்சரேட்டிவ் கோளாறாகும்; இது வாயில் மற்றும் உதடுகளில் புண்களை உருவாக்குகிறது. இந்தக் கோளாறு, மற்ற அல்சரேட்டிவ் நிலைகளிலிருந்து வேறுபட்ட அவசரத்தைக் காட்டுகிறது. நோயாளி அறிகுறிகள் தொடர்ந்தும் இருந்ததால், பிரெட்னிசோலோன் மாத்திரைகளைப் பெற்றார்; TMP/SMX சிகிச்சையை நிறுத்திய பின், அறிகுறிகள் மேம்பட்டு முன்னேற்றம் காணப்பட்டது.
We report a case of oral erythema multiforme (EM) secondary to TMP/SMX that presented with oral and lip ulcerations typical of EM without any skin lesions and highlights the importance of distinguishing them from other ulcerative disorders involving oral cavity. The patient was treated symptomatically and given tablet prednisolone. The condition improved with stoppage of TMP/SMX therapy.

Erythema multiforme என்பது தோல் மீது சில சமயங்களில் சளி போன்ற அறிகுறிகளுடன் தோன்றும் ஒரு எதிர்வினை (எரித்மா) ஆகும்; இது நோயின் தொடக்கத்தில் மண்டலத்தால் தூண்டப்படுகிறது. பொதுவாக, இது இலகுவாக தோன்றும் புண்களாக வெளிப்படும்; அவை தனித்தனியாக தோன்றலாம், மெல்ல மெல்ல அதிகரித்து தொடர்ச்சியாக இருக்கலாம். இந்த புண்கள் பொதுவாக மூட்டுகளின் (நரம்புகள்) அருகில், குறிப்பாக அவற்றின் வெளிப்புற மேற்பரப்பில் சமச்சீராக உருவாகின்றன. முக்கிய காரணங்களில் ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரஸ் (herpes simplex virus) மற்றும் மைக்கோபிளாஸ்மா நிமோனியா (Mycoplasma pneumoniae) போன்ற தொற்றுகள், சில மருந்துகள், நோய்த்தடை மருந்துகள், மற்றும் தனிப்பட்ட ஒவ்வாமை (அலர்ஜி) ஆகியவை அடங்கும். யூர்டிகேரியாவால் (urticaria) erythema multiforme‑இன் தோற்றம் புண்களின் கால அளவைப் பொறுத்து மாறுபடும்; erythema multiforme புண்கள் பொதுவாக ஏழு நாட்களுக்கு நீடித்து, அதே நேரத்தில் சிறுநீர்ப்பை புண்கள் ஒரு நாளுக்குள் மறைந்து விடும். இருப்பினும், மிகவும் கடுமையான Stevens‑Johnson சிண்ட்ரோம் (ஸ்டீவன்ஸ்‑ஜான்சன் சிண்ட்ரோம்) உடன் erythema multiforme‑இன் தோற்றம் மிகவும் ஆபத்தானது; இது பொதுவாக காய்ச்சலுடன் பரவலான எரித்மாட் (erythema) அல்லது பர்புரிக் (purpuric) மாகுல்களை (macules) உருவாக்கும். Erythema multiforme‑ன் நிர்வாகம் (management) பொதுவாக ஸ்டெராய்டுகள் (steroids) அல்லது ஆன்டிஹிஸ்டமின்கள் (antihistamines) மூலம் அறிகுறி நிவாரணம், காரணத்தை நீக்குதல், மற்றும் ஆதரவு சிகிச்சை ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது. ஹெர்பெஸ் சிம்ப்ளக்ஸ் வைரஸுடன் தொடர்புடைய நிகழ்வுகளுக்கு, வைரஸ் தடுப்பூசி (vaccination) மற்றும் வைரஸ் எதிர்ப்பு சிகிச்சை (antiviral therapy) பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. கடுமையான மியூகோசல் (mucosal) ஈடுபாடு, நரம்பு வழி திரவங்கள் மற்றும் எலக்ட்ரோலைட் மாற்றங்கள் போன்றவை ஏற்பட்டால், மருத்துவமனையில் அனுமதி மற்றும் தீவிர சிகிச்சை அவசியமாகும்.
Erythema multiforme is a reaction involving the skin and sometimes the mucosa, triggered by the immune system. Typically, it manifests as target-like lesions, which may appear isolated, recur, or persist. These lesions usually symmetrically affect the extremities, particularly their outer surfaces. The main causes include infections like herpes simplex virus and Mycoplasma pneumoniae, as well as certain medications, immunizations, and autoimmune diseases. Distinguishing erythema multiforme from urticaria relies on the duration of lesions; erythema multiforme lesions remain fixed for at least seven days, while urticarial lesions often vanish within a day. Although similar, it's crucial to differentiate erythema multiforme from the more severe Stevens-Johnson syndrome, which typically presents widespread erythematous or purpuric macules with blisters. Managing erythema multiforme involves symptomatic relief with topical steroids or antihistamines and addressing the underlying cause. For recurrent cases associated with herpes simplex virus, prophylactic antiviral therapy is recommended. Severe mucosal involvement may necessitate hospitalization for intravenous fluids and electrolyte replacement.